Eksperymenty przeprowadzone w różnych okresach wykazały, że starsi ludzie są całkowicie zdolni do nauczenia się nowych czynności i do zdobycia nowych umiejętności, chociaż zazwyczaj potrzebują w tym celu więcej czasu niż młodzi. Obserwacja ta była uważana za objaw „zwolnienia tempa” u ludzi starych. Zdolność zapamiętania i przypominania sobie nowych informacji u starszych ludzi była niedawno sprawdzana w bardzo wyczerpujący sposób w Uniwersyteckim Ośrodku Badań nad Starzeniem się i Rozwojem Człowieka. Potwierdzono dawniejsze spostrzeżenia, że osoby starsze potrzebują do wykonania tych samych czynności więcej czasu niż młodsze, a następnie badano przyczyny tego opóźnienia. Okazało się, że opóźnienie było wywołane obawą: przedstawiciele starszej wiekiem grupy w mniejszym stopniu skupiali uwagę na osiągnięciu sukcesu, a w większym stopniu na uniknięciu niepowodzenia. Próby krwi wykazywały u osób starszych biochemiczne objawy stanów odpowiadających fizjologicznie strachowi, chociaż badani wcale sobie tego nie uświadamiali. Podawanie leków przeciwdziałających lękowi ułatwiało im uzyskanie poprawy osiągnięć. Badacze sugerowali, że czynnikiem, który początkowo hamował ludzi starszych, był nie .tyle ich wiek, co postawa wobec własnej starości. Tego rodzaju podświadomy lęk jest, być może, bardzo rozpowszechniony i może obniżać osiągnięcia ludzi w obliczu nowych zadań nie tylko w warunkach eksperymentalnych, powyższe doświadczenia zdają się wykazywać, że osiąganie gorszych rezultatów przez osoby starsze nie musi koniecznie wynikać z braku ich sprawności.
Starsi ludzie potrzebują dłuższego czasu do wyuczenia się nowych czynności
